Jouw handen
Je sterke, zachte, slanke handen
Achtentachtigjarige handen
Die ik de afgelopen maanden zo vaak in míjn handen had

En ik denk aan jou
Als kind op handen gedragen
In de handen van jouw ouders
Misschien meer nog in die
Van je negen zussen, vijf broers

De handen die al jong leerden
te werken in de aarde
de aardbeienbedden wieden
grauwe erwtenbonen doppen
zorgvuldig én snel

Maar handen die ook al jong
Machteloos wisten
Van loslaten, rouw
Toen je zusje jong stierf
en je moeder voorgoed verzonk in verdriet

Je krachtige handen
Die wisten hoe een schep te hanteren
Een hak en een schoffel
Een baggerbeugel, een graaf

Je handen vonden de hare
De handen van Agatha
In een speelse jonge tijd
De trouwring om haar vinger
De rest van jullie leven
Bakhuizenlaan, Vriezenkoop,
Oosterweg, Driehoorne
Arm in arm samen

En al die tijd
Je lange slanke handen
Accordeon spelen
“In The Mood”, “La Paloma”
We dansten op jouw muziek
Lachten om
Jouw vrolijke dans
En je gevatte grappen

Je handen die mij droegen
Mij koesterende handen
Die mij leerden lopen
Die ook míjn handen leidden
over de toetsen
De taal van de muziek

Jouw handen die mij ook los moesten laten
Als ik keuzes maakte die jij niet begreep
Want je wilde graag alles hetzelfde laten

Je handen die vastklampten aan het vertrouwde
Soms was je banger dan wij hebben gezien
De vingers die ongedurig dan
Trommelden op tafel
Of een flesje ontkurkten
Om te verzachten wat pijn deed in
Je hart

Maar óók later jouw handen
Die Judith verwelkomden
Jonathan en Vera streelden
Met hún kleine handjes speelden

Jouw handen,
waar je meer mee zei dan met woorden
Je geloofde met je handen
Geen grote theorieën
Over God of gebod
Maar het kerkhof wieden
De graven maken
De collecteschaal dragen

Je handen aan het stuur van je fiets
In de vroege ochtend langs de Drecht naar je werk
De eenden, de futen, de grutto’s, de merels
De koeien tot aan hun buik in de mist

En later klemden je handen
Om het handvat van de rollator
Samen elke dag wandelen
Naar buiten, vooruit

En geleidelijk aan
Toen je ogen verslechterden
Werden je handen je ogen
Je contact met de wereld
Met ons

Tot die laatste lange maanden
Toen jij werd verzorgd
Handen jou koesterden
Masseerden, verzorgden
Jouw handen gevouwen
Of warm in de onze

Ze streken door onze haren
Jouw handen
Ze lieten ons niet los
Wij hielden jou vast

Je maakte met Agatha samen
De zestig jaar vol
Jullie handen
Verstrengeld, vervlochten
Vierden intens
Wisten
Maar wilden van afscheid niet weten

Dan toch: jouw handen gezalfd
Biddend gevouwen
Om los te gaan laten
Uit handen te geven
Je handen die zeiden
Hou me niet vast
Ik moet gaan

Zodat wij jou nu
Uit handen gaan geven
Om te vallen in andere handen
De grote handen van Hem die jou maakte.
In de schoot van de aarde,

Naar een land, ongezien