De Grote Steen

Vanaf “De Grote Steen”, op de dijk bij het kruispunt tussen de Bakhuizenlaan en de provinciale weg ontvouwde zich mijn universum. Zittend op dat brok betonpuin zag ik links van mij het “Kleine Bos” met het geheimzinnig zoemende elektriciteitshuisje. Daarachter het altijd vochtige paadje waar ik het meest malse gras voor Floortje, mijn cavia plukte als ik uit school kwam.

Rechts het modderige stroompje waarachter het moeilijk begaanbare pad richting het “Middenbos” en het “Grote Bos”. Vlak om mij heen de grashalmen, wuivend in de wind. De sprinkhanen en hommels. En mijn hoofd vol dromen.

Van het lawaaierige vrachtverkeer en de haastige forenzen achter me, sloot ik me schijnbaar moeiteloos af. En ook de woeste bedrijvigheid van de autosloperij tegenover me, waar met grof geweld oude bussen met een grijpkraan uiteengereten werden, kon mijn dromen niet verstoren. Ik zat op mijn steen in de zon als een fakir op zijn vliegend tapijt. Met een autonomie en een overzicht waar mijn volwassen ik jaloers op kan zijn.

Als ik mezelf er even tijd er ruimte voor geef, voel ik die jongen in mij nog. Dat kind dat in staat is om te zitten, te voelen en te dromen, helemaal in het hier-en-nu, én helemaal in zichzelf. Alsof alle touwtjes waarmee ik ben gebonden aan tijd en loyaliteit, plicht en verantwoordelijkheid, even zijn doorgesneden.

Ik ben wel blij dat ik ooit geleerd heb mezelf “te vervelen”. Dat niet al mijn kindertijd werd gevuld met sport, muziek en schermpjes. Dat ik naar buiten kon en dat ik ook alléén mocht zijn. En “nutteloos”. Ik ben het aan het herontdekken in onze achtertuin. Dat je een hele wereld gewaar wordt, op een vierkante meter, in de zon, op je blote voeten, onder de appelboom. En daar dan een stukje over schrijven. Dat dan weer wel.

5 gedachten over “De Grote Steen

  1. Elly baars

    Fijn verhaal uit je jeugd Piet het oostenweggetje waar wij niet kwamen in onze jeugd veel te gevaarlijk,bewaar de h errinneringen,zoals wij die hadden van de kerk weg altijd buiten spelen

  2. Corina

    Heerlijk verhaal!
    Zo fijn om te kunnen genieten van rust, stilte om je heen en dan alleen de geluiden van de vogeltjes om je heen….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *